Outdoormensen zijn cool!

Net nu het in Nederland enigszins wat warmer begint te worden, vertrekken we naar het noorden... Ijsland! Dit keer geen tropen, maar sneeuw, vulkanen, geothermische activiteiten en outdoormensen worden. Dit keer wel een ipad, een auto en een logische route, maar geen haast. Het wordt regen, zon, regen, sneeuw, regen, wind, regen, hagel, regen en regen! Niet getreurd, want wij worden outdoormensen... (zucht)!

Op 30 mei stapten we met een legioen outdoormensen op leeftijd (lees: afritsbare broeken, grijs haar, handige vestjes, winterjassen, heuptasjes en een behoefte om alles vast te leggen) aan boord bij Icelandair. We vlogen eens een keer maar drie uurtjes en er stond iemand op het vliegveld op ons te wachten met een bordje met onze naam erop en de autosleutels. Wisten wij niets van, dus lekker in de taxi gestapt naar het verhuurbedrijf. Direct gezakt voor het eerste outdoormensenexamen.

We kregen onze Suzuki Jimny 4x4 en crossten door de regen naar de hoofdstad Reykjavik. Ding rijdt voor geen meter en zuipt als een gek, dus dat belooft nog wat. 40 km gereden, kwart tank weg!
In Reykjavik aten we bij de Thai en doken we daarna in het zwembad. Een lange reeks van thermaalbadbezoeken begon. De volgende dag stonden we op voor dag en dauw... wacht even, de zon is helemaal niet onder gegaan! Het is hier gewoon de hele dag licht. We stonden toch op en gingen aan boord voor een walvistour. Gedurende twee uur schommelen in de regen en op een woeste zee zagen we tientallen puffins (papegaaiduikers, sorry Jaimy), een walvis, een clubje dolfijnen en jan-van-genten. Daarna doken we het centrum in om het eerste Ijslandse biertje te testen en reden we naar de Blue Lagoon. Een met stapels toeristen gevuld bad met melkachtig, helderblauw water met helemde werking temidden van zwart lavagesteente. Badje twee tikten we af, modderkuurtje gesmeerd.

We stonden op voor een rondje toeristenwalhalla. De gouden cirkel van Ijsland!
We crossten langs de enige echte geiser in Geysir, de megawaterval Gulfoss en Pingvellir NP. Ijsland is het enige deel van de Midden-Atlantische zeerug dat boven water ligt en in Pingvellir zie je hoe de continenten Europa en Noord-Amerika uit elkaar worden getrokken. Er zijn smalle, diepe kloven zichtbaar. Je moet wel geduld hebben en tegen regen kunnen. Rond de geiser lag ook nog een geothermisch veld waar borrelende waterputten en sissende schoorstenen (fumarolen) zichtbaar waren. Verder reden we langs een rode vulkaankrater met een mooi blauw meer erin. Na een omritje door de geweldige omgeving rond de Langjokullgletsjer (besneeuwde vulkanen en een toendra-achtig gebied) reden we naar ons guesthouse en doken we het bubbelbad in. Zo werkt dat hier.

Op de verjaardag van Marjolein hadden we een beretocht op het programma staan. Het begon met saai grasland, maar het landschap verandert hier om de vijf minuten. Net als het weer. We reden langs een rivier, besneeuwde vulkanen en bergen, kleine bossen, meanderende rivieren, verrassend mooie watervallen en een gravelweg. Na een half uur hobbelen bereikten we de ringweg weer. We tikten twee grote watervallen af en namen de weg naar Porsmork. Een geweldige weg was dat. We reden tussen gletsjers door en de heuvels en bergen hadden alle kleuren van de regenboog. Vooral geel, groen, oranje, rood, bruin, zwart en wit. Een rivier over de weg hield ons vervolgens tegen. Jeeps met banden zo groot als onze jeepje knalden erdoorheen, maar wij reden terug.
Daarna verder naar de Eyjafjallajokullgletsjer. Dat ding dat het Europese vliegverkeer platlegde. De bergen knalden daar uit het niets omhoog en de gletsjer lag er bovenop... en wij... wij hadden een gaaf huisje aan de voet van die bergen.

De volgende dag bleek dat Ijsland maar een enkele regenwolk kende en die lag twee dagen lang boven dat huisje. Bofkonten zijn wij zeg! Het hield ons niet van avonturen af. We liepen urenlang naar de pas tussen twee gletsjers, door drassig grasland, over rotsen langs zeven grote watervallen, zeiknat geregende wintersportoutfits, we kropen over enge kliffen toen we niet door hadden dat er ook een makkelijk pad was, we zagen sneeuwhoenderen, scholeksters, grutto's en regen. We vonden als beloning een restaurant dat geen walvisvlees aanbood. Op de tweede dag van het avontuur hobbelden we over een geitenpad naar een gletsjer. Met ijzers onder bestegen we de gletsjer en zagen hoe deze als een raket aan het verdwijnen is. 50 meter per jaar, veel waterkanalen, watervallen zelfs en diepe scheuren. In die scheuren was het ijs helderblauw, lag de as van de Eyjafjallajokulluitbarsting en zagen we de jaarringen van het ijs.
We werden de gletsjer afgeblazen en pas weer bi j de kliffen van Dyrholaey stopten we. Daar was het strand zwart, de zee woest en zagen we op de hoge kliffen weer enkele puffins.

We reden verder naar het oosten en de zon begon te schijnen. Dat was perfect, want we wilden de gletsjers bij Skaftafell graag goed zien. We lachten de bijgelovige mensen uit die een steentje plaatsten op steentorentjes voor een veilige autorit. Nog geen drie bochten later hadden we een ster in onze ruit! Boeide niet, want wij outdoormensen gingen wandelen met zonneschijn. Heuvel op, lekker zweten, watervalletje kijken, heuveltje over en tadaaaaa... een mooie gletsjer van bovenaf! Iets verder was nog een tweede gletsjer zichtbaar en zagen we een grote spoelzandvlakte liggen die het smeltwater en gruis afvoerde. Megagoed uitzicht!

De volgende dag reden we naar de Jokullsarlon. Een gletsjermeer vol ijsbergen die van de gletsjer af waren gevallen. Er lag ijs op het zwarte strand, het meer had ijs met alle tinten blauw en hier en daar hoorde je de ijsbergen verder afbrokkelen. Erg gaaf! De tocht langs de supergrote Vatnajokullgletsjer ook. We reden langs zwanen, eenden, hoge kliffen met diverse aardekleuren, zwart strand, moerassen, besneeuwde bergtoppen, kleurige vlakten, schapen, lammetjes, steile puinhellingen en een donkerblauwe zee met hier en daar dichte mist. De kustweg vervolgde zijn route langs lagunes, de eerste fjord en kariboes (rendieren). Aan de haven van Djupivogur lieten we ons in de volle zon vollopen met bier en wijn en genoten we van het goede leven!

De dag erna bracht onze prachtige fjorden bij prachtig weer. Alles is mooier met de zon erbij. We zagen weer een rendier, hoge kliffen, diepe fjorden, watervallen naast kleurige boerderijtjes en reden door de sneeuw op de hoogste pas van het land. We denderden daarna naar beneden en kwamen uit in Neskaupstadur. Daar plonsden we weer eens in het zwembad en gingen we kajakken... om tien uur 's avonds! We peddelden onder de midzomernachtzon langs kliffen en zagen puffins jagen en paraderen voor hun holen op de kliffen.

Na een kort nachtje reden we met kajakpijn richting het muggenmeer van Myvatn. Allereerst kilometers lang een maanlandschap, de megadikke, bulderende waterval Dettifoss waar muggen ons belaagden en een geothermisch veld. Dat is een gebied waar de continenten uit elkaar worden getrokken en fumarolen, zwavel, kokende waterputten en modderpoelen de oppervlakte bedekken. Het siste daar hard en het stonk naar rotte eieren. We tikten een grote explosiekrater af en liepen in een uur de kraterrand rond. Dat was pas een stevig kratertje met uiteraard gaaf uitzicht. Met duizenden muggen op de ruiten van het restaurant werkten we aan het Myvatnmeer een lamskoteletje weg en zochten ons guesthouse tegenover de godafosswaterval op.

Met nog een week te gaan vallen hier wat zaken op. Het landschap is overweldigend en zeer afwisselend, net als het weer. Badderen in hot tubs en zwembaden is goed te doen, het is hier stervensduur en het bovenstaande verhaal is nog maar de lightversie. In de aanloop naar deze trip zeiden veel mensen 'Oh Ijsland, daar wil ik ook nog eens naartoe!'. Doe het dan ook, echt een aanrader! Neem wel je outdoorpakje mee.