It's time for Africa

Jambo!
Ditmaal groeten we jullie vanuit Tanzania. We zitten hier inmiddels alweer bijna een week en hebben al een hoop meegemaakt...

Vorige week vertrokken we voor de drie etappes (via Cairo en Dar es Salaam) naar Kilimanjaro Airport . Echter niet voordat we erin geslaagd waren de trein naar Brussel te nemen in plaats van naar Schiphol. Eenmaal aangekomen in Tanzania bleek de Kilimanjaro (hoogste berg van Afrika) ‘asleep’ volgens onze taxichauffeur, hij lag helemaal in de wolken. Vanaf de luchthaven gingen we naar Arusha, de uitvalsbasis voor de safari. We hadden hier nog een hele dag te besteden. Ons hostel had een dakterras, waar we eerst een tijdje zijn gaan zitten en naar het straatbeeld zijn gaan kijken. Je ziet van alles voorbij komen, veel vrouwen met enorme zakken rijst of kilo’s bananen op hun hoofd waar ze stoïcijns mee rondwandelen, mannen met trekkarren, westerse kleding, moslimhoedjes, Afrikaanse kleding... Hier konden we een hele tijd naar kijken!

Daarna werd het toch eens tijd om onszelf in de stad te begeven. Dan word je ineens zelf de attractie. In Arusha komen veel toeristen om op safari te gaan, dus de Afrikanen weten dat we een soort wandelende geldmachines zijn. Als je even vertwijfeld om je heen kijkt, komen ze meteen op je af om je te helpen te vinden waar je naar op zoek bent, lopen met je mee, blijven met je meelopen en proberen je ondertussen safaries/schilderijen/andere prullaria aan te smeren. En ze blijven met je meelopen. We deden de centrale markt aan en zagen de gebruikelijke hangende kippen, bonensoorten, groente en fruit en veel zooi die kennelijk via de Nederlandse verzamelbakken hier zijn beland.

De volgende dag vertrokken we voor onze vijfdaagse safari. Onze chauffeur en gids was een vrolijke Afrikaan, genaamd ‘Goodie’. De safari hield ook in dat we voor een schijntje in peperdure lodges verbleven. Soms met uitzicht over een meer, dan weer met zebra’s en hyena’s bij de tent. Het eerste park dat we bezochten was Tarangire. Toen we 50 meter het park ingereden waren stak direct een kudde gnoes en een aantal zebra’s de weg over. Iedere minuut kwamen we wel weer een groepje dieren tegen. Aan het begin wil je ieder dier dat je ziet fotograferen. Toen we lang stil wilden staan bij onze eerste olifanten zei Goodie dat we er nog wel honderden zouden zien. En hij kreeg gelijk. We kwamen langs een grote moerasvlakte waar we honderden olifanten zagen. Daarnaast was het moeras ook een goede plek om grote vogels te zien. Die dag zagen we ook nog giraffen, verschillende soorten gazellen, wrattenzwijntjes (Pumba!), bavianen, arenden, hornbills, allerlei soorten vogels en een leeuwin.

Na Tarangire bezochten we de Ngorongorokrater, waar een kilometerslange krater is waar zich veel dieren bevinden. Dit is ook de enige plek waar je een goede kans hebt om de zwarte neushoorn te zien, een zeer bedreigde diersoort. In Ngorongoro zitten er 23 en ze worden lang niet altijd gezien. Als de kans om een bepaald dier te zien klein is, hebben wij meestal pech, maar ditmaal keerden onze kansen! Terwijl we in de krater reden zagen we ineens een aantal auto’s keihard naar een bepaalde plek rijden en dit kon volgens Goodie maar een ding betekenen: er was een neushoorn gespot. Ook wij reden er snel naartoe en zagen 2 neushoorns lopen! Behalve de neushoorns zagen we in dit (erg mooie) park ook nog een aantal leeuwen met kleintjes, hyena’s, buffels, een heleboel flamingo’s en meer van de dieren die we ook in Tarangire hadden gezien. In de middag reden we over een lange, hobbelige, maar erg mooie weg naar de Serengeti. Het uitzicht op de krater was top en de eindeloze vlaktes van de Serengeti eveneens. Helaas waren de miljoenen gnoe’s en zebra’s nog in Noord-Serengeti, dus dit stuk was nog leeg.

Nadat we tussen de dieren hadden geslape in de Serengeti, bezochten we de ‘hippo pool’ waar tientallen nijlpaarden lagen te baden in hun eigen stront. Het zijn niet de mooiste of leukste dieren, maar wel heel indrukwekkend, zeker als ze hun bek open doen! In de Serengeti hebben we nog flink wat leeuwen gezien, waaronder een groot mannetje, een groep vrouwen met kleintjes en een leeuwin die haar net gedode zebra lag te bewaken. Ook zagen we twee keer een luipaard in de boom zitten, het meest populaire dier in de Serengeti. Lastig te vinden een een al bijna net zo’n grote sport als het vinden van de neushoorn. Het geluk is echter aan onze zijde. We vinden ze gewoon. Maar voor mij was toch echt het hoogtepunt het hele kleine babyolifantje dat we de weg over zagen steken! Dapper liep hij tussen de benen van zijn mama. Schattig ook dat hij zjn slurfje nog niet onder controle heeft en deze heerlijk heen en weer zwabbert.

Na alle dieren die we hadden gezien in deze die parken waren we inmiddels zo verwend, dat het laatste park, Lake Manyara, ons niet meer zo heel erg kon boeien. Er waren veel pelikanen en bavianen en af en toe eens een groot dier. Wel was het uitzicht op het meer en het groene landschap erg mooi. In de middag hadden we nog een verplicht nummer: een Maasaidorpje bezoeken. Een Maasai die goed Engels spreekt, omdat hij studeert, gaf ons een rondleiding. We zaten in een rokerige hut naar hem te luisteren. Daarna gingen de vrouwen voor ons zingen en dansen en waar ik al bang voor was gebeurde: ik moest meedoen. Gelukkig hield het dansen niet veel meer in dan een beetje heen en weer springen. Met de heupen schudden in mijn verschrikkelijk niet charmante safaribroek was me niet goed afgegaan.

Met dit springsucces kwam onze safari ten einde. We kunnen stellen dat we nu echt dieren hebben gezien. Geen gezoek in de jungle, maar heerlijk achterover in de jeep olifanten turfen. Zometeen vliegen we naar Rwanda, waar we de berggorilla’s een bezoekje gaan brengen. Jullie horen van ons!