Leatherback turtles

Fawaka?

Dit keer gaat het over serieuze zaken! Tijdens ons verblijf in Costa Rica misten we de lederschildpadden (leatherback turtles) op het strand van Playa Grande en daar zijn we al tijden pismisselijk over. Het zijn grote, zwarte schildenpadden van twee meter en hun schild voelt leerachtig aan. We willen ze zien!
Het bleek dat Suriname in het tweede kwartaal van het jaar het grootste assortiment eierleggende schildpadden te bieden had, dus daar viel de keuze op. We namen tien dagen de tijd om ze te zien... alle tijd die over blijft is meegenomen.

Aangekomen op vliegveld Zanderij bespraken we met de neef van enkele slappe Feyenoordmiddenvelders hoe we het beste naar Paramaribo konden komen... we kozen voor de een na beste en belanden bij praatgrage Piet in de waggy. Bouterse voor, mooie vrouwen na! De Surinamer: netjes in zijn taalgebruik, mooie volzinnen en bestand tegen de drukkende 30 graden! De 30 graden die we in Paramaribo troffen was pittig, vooral toen we een half uur lang naar de 'Waterkant' liepen om daar op het terras te gaan zitten! We bekeken wat koloniale gebouwen en vooral de mix van Hindoestanen, Javanen, creolen en Nederlandse stagiairs viel op! Anyway, we kwamen voor de schildpadden en regelden op het nippertje een tour naar Galibi. Daar zijn de reuzeschildpaddenstranden en daar moesten we zijn.

Gister vertrokken we met een busje naar Albina, via de bauxietmijnen van Moengo en een monument dat Bouterse aan zijn daden doet herinneren. De discussie laait hier kort na de verkiezingen regelmatig op. Een recessie en de overlevering aan drugshandel schijnt op handen te zijn. Vanuit Albina gingen we per boot verder naar Christiaankondre, waar we in een kleine lodge sliepen. Die middag achtervolgde ik gieren, porde ik in dode meervallen en zaten we op het strand. Ook bezochten we de tamme, wilde dieren in het dorp. Enkele doodskopaapjes, een coati en een spider monkey kwamen aangevlogen. Ze hingen aan ons, scheten op ons en het werd een kermis. Uiteindelijk had ik de spider monkey bij zijn staart vast en slingerde hem rond. Niet echt de bedoeling, maar wel leuk.

Die avond! Boot in, motor aan, sterrenhemel, schildpadden zoeken! De boot in naar... Frans-Guyana! Een verrassing tijdens onze blind geboekte tour... een ander land na twee dagen! We gingen aan land in Frans-Guyana en na een minuut lag er al een gigantische leatherback turtle voor onze neus. Jaren van frustratie verdwenen direct! Geweldig om dat oerbeest een gat te zien graven, eieren er in zien kakken en overdadig de boel zien begraven! Geweldig... eindelijk! Totdat die Fransoos met een volle flitser foto's nam. Iets wat absoluut niet de bedoeling is. Een woordenwisseling volgde, maar je keert het niet om. Slecht toezicht.

Door het geflits van anderen uit onze boot, begon een andere schildpad vlak na de vloedlijn zijn eieren te leggen. Veel te vroeg en dus verloren eieren. Ik stel voor dat na ons bezoek niemand meer op dat strand mag! Wegwezen!
De uren daarna waren dan ook dubbel. Je bent blij eindelijk drie leatherback turtles te hebben gezien, maar je weet dat dat geflits ervoor zorgt dat ze niet terugkomen en ze versneld uitsterven.

De volgende ochtend twijfelden we over een langer verblijf, zodat we ook nog kleine schildpadjes uit het nest konden zien komen. Maar het bleek niet nodig. Op ons eigen strand kwamen nesten uit en we zagen een paar kleine schildpadjes naar de rivier sprinten! Leuk! Het doel was nu al bereikt! Hele grote en hele kleine schildpadden zien!

Weer kwam er een verrassing... een terugreis naar Paramaribo via Saint-Laurent-du-Maroni in Frans-Guyana. En dat allemaal zonder paspoort, visum of uberhaupt een douane. Het stadje bestond uit een niet boeiende gevangenis en een markt. Creolen tot en met en vooral lellebellerige push-upbeha's! Kan natuurlijk niet! Frans was ons bijgebleven en dat leverde op het terras zowaar 'deux coca' op!
Op de verdere terugreis regelden we een tour voor vier dagen de jungle in... naar de Raleighvallen! Via via via wisten we nog een organisatie te vinden die morgen wel vertrekt en dus was het geluk wederom aan onze zijde. Dat is wel eens anders geweest!

Schijnt een pittig verhaal te worden!