Moe!

Daar zijn we weer! Onze vaste aanhef 'Hola amigos' zullen jullie niet meer horen want we hebben het Spaanstalig gebied verlaten. Vanaf nu moeten we ons gewoon redden in het Engels en ons zeer gebrekkige Maleis!

Het is alweer een tijdje geleden dat we een bericht geplaatst hebben en we hebben sindsdien weer veel gedaan, in het hoge tempo dat jullie van ons gewend zijn. Eerst zijn we, zoals aangekondigd, naar Bocas del Toro in Panama gegaan. De grensovergang ging soepeltjes: eerst een stempeltje halen aan de Costa Ricaanse kant, daarna een wankel bruggetje overlopen en daar een stempeltje halen aan de Panamese kant. Geen enkel probleem dus!

In Bocas aangekomen hebben we meteen een snorkeltour voor de dag erna geboekt, want na Belize wilden we heel graag nog een keer snorkelen. Het viel dan ook wel tegen dat het grootste deel van de tour bleek te bestaan uit de lunchpauze en gedropt worden op een (overigens mooi) eiland waar we konden zonnen en zwemmen, maar niet snorkelen. Uiteindelijk hebben we maar een half uurtje gesnorkeld. Wel hebben we veel dolfijnen gezien vanuit de boot!

Omdat we toch nog wel wat meer wilden snorkelen boekten we een nieuwe tour voor de dag erna, waarbij we uren zouden gaan snorkelen bij een koraal met beter zicht. We vertrokken iets te laat voor deze tour, omdat er gewacht werd tot de gebruikelijke ochtendregenbui voorbij was. De minuten waarin we vertrokken bleken de enige droge minuten van de dag te zijn geweest, het stortregende de rest van de dag, dus deze tour viel letterlijk in het water. Stephan en ik zijn met een paar liefhebbers nog wel even gaan snorkelen in de regen en dat was prima, want het zicht was goed en het koraal was mooi. Maar voor dat uurtje snorkelen hadden we wel uren in de regen op een onoverdekte boot moeten zitten...

De dag daarna hebben we Panama weer verruild voor Costa Rica en zijn we in 1 keer door naar Tamarindo gereisd. 's Ochtends om 6 uur Costa Ricaanse tijd vertrokken we uit Bocas, 's avonds om 10 uur kwamen we aan in Tamarindo. Een heel lange reisdag dus, maar dat krijg je als je het hele land doorkruist! De dag daarna in Tamarindo heeft Stephan gesurfd en 's avonds hebben we een turtletour naar Playa Grande gedaan. Deze tour was de reden dat we naar Playa Grande zijn gegaan. Volgens de alwetende Lonely Planet leggen op Playa Grande van oktober tot maart gemiddeld 3 tot 4 zeldzame leatherback turtles per nacht hun eieren. Dit bleek alweer verouderde info te zijn. De leatherback turtles nemen namelijk zeer snel in populatie af de laatste jaren. We hebben geen schildpad gezien en de 2 dagen ervoor was ook geen schildpad gezien. Volgens onze gids zijn er voorspellingen gemaakt dat de leatherback turtle in 2012 uitgestorven kan zijn...

Omdat er al dagen geen schildpad was geweest en Tamarindo verder helemaal geen leuke plaats is om te blijven, hebben we besloten geen tweede poging te wagen om schildpadden te zien en de dag erna te vertrekken naar San Jose. Hier hebben we een dagje de stad bekeken, gewinkeld en 's avonds zijn we naar de bios geweest, naar de film Sharkwater. Het was de enige film die draaide. Omdat de beschrijving van de film in het Spaans was hadden we geen idee wat we ervan konden verwachten. In navolging van Jaws verwacht je bij zo'n titel al snel een horrorfilm. Het bleek een documentaire te zijn over het feit dat haaien massaal afgeslacht worden. Volgens de makers van de documentaire is het zo erg dat de haai weleens zou kunnen uitsterven. Dit verstoort de balans in de zee en dit zou grote gevolgen kunnen hebben, ook voor de mens, omdat 70% van onze zuurstof uit de zee komt. Het is een indrukwekkende documentaire met heel mooie onderwaterbeelden, als hij ook in Nederland draait, ga hem zien!

Onze laatste dag in Costa Rica zijn we gaan raften, op de Paquarerivier. Dit is volgens de kenners de op 4 na beste raftrivier ter wereld. Toch is deze beginner meegegaan op deze raftexcursie voor gevorderden. Ik had nog nooit geraft en vond het supergaaf! Het bleek wel dat deze rivier niet voor mietjes was. De schrik zat er goed in toen er in de boot voor ons bij 1 van de heftigste stroomversnellingen 4 mensen uit de boot vielen. Wij zaten er vlak achter en konden niet voorkomen dat we er vol overheen voeren. Gelukkig werd er snel gereageerd door de gidsen en zaten ze er zo weer in. In de commotie is iemand uit onze boot nog een stuk tand kwijtgeraakt. We hebben nog een foto-cd'tje gekocht voor belachelijk veel geld dus binnenkort zetten we onze mooiste raftfoto op de site.

Hierna konden onze drijfnatte kleren weer in de backpack, want de volgende dag om 5 uur 's ochtends vertrokken we naar het vliegveld voor onze reis in 3 etappes naar Kuala Lumpur in Maleisie. Hoe deze vluchten zijn verlopen kunnen jullie lezen in de vorige 2 berichten, van LA en Hongkong. Om half 1 vanmiddag zijn we in Maleisie aangekomen. Het is nu half 9 's avonds. We zijn helemaal kapot, want we hebben de afgelopen 48 uur allebei maar een paar uur geslapen. Ook hebben we vanmiddag nog even heel Kuala Lumpur te voet doorkruist en via een gigantische omweg, zowel heen als terug, alvast de hotspots bekeken (waaronder de Petronas Towers). De komende 3 dagen zullen we hier nog blijven om deze supermooie stad nog veel beter te bekijken. Ook gaan we de Batu Caves bezoeken en gaan we naar een waterpark (dat zullen we tegen die tijd wel nodig hebben want het is hier echt heel warm en benauwd, hoge luchtvochtigheid, zoals in Nederland als er een hittegolf is).

Jullie horen weer van ons, nu gaan we even wat slaap inhalen. Het klokje rond slapen zou mooi zijn!